MANDUALIS

MANDUALIS

in veteri Glossar. ad L. Salic. tit. 57. cancellus est. qui desuper tunulum stat, German. Mandel: quâ voce vocamus id, inquit Wendelinus, quod in metam furgit, veluti mergites segetum, velti et camini; unde mantel-vert dicimus lignum, quod supra socum eminet, cui caminus superstructus est. Eius magnitudinis autem et formae (quadratae oblongae) solebat superlirui tumulis, in defuncti honorem, aliquid ex asseribus compactum, quod ornamenta tumulo instrata regeret, apud Gar. du Fresne. Vide de Cancellis, quibus rumuli muniri consuevêre, Pithaeum ex Gregorio Turonens. de Glor. Confess. c. 30. et de Miraculis S. Martini l. 4. ut et supra, in voce Cancelli.